[ Pobierz całość w formacie PDF ]
dowodów, \e w szwajcarskich bankach znajdują się ich pieniądze". By wzmóc teatralny efekt
przesłuchań, D'Amanto zaprosił na świadka Elie Wiesela. W swych, szeroko pózniej
cytowanych, zeznaniach Wiesel wyraził zaszokowanie tak, zaszokowanie! odkryciem,
\e sprawcy holokaustu dą\yli do ograbienia śydów, zanim ich zabili: Początkowo
myśleliśmy, \e ostateczne rozwiązanie" motywowane było wyłącznie zatrutą ideologią. Ale
teraz wiemy, \e nie chodziło im tylko o zabicie śydów, jak by to strasznie nie brzmiało, lecz
te\ o \ydowskie pieniądze. Codziennie dowiadujemy się więcej o tej tragedii. Czy\ ten ból
nie ma kresu? Czy\ nie ma kresu temu gwałtowi? A przecie\ hitlerowska grabie\ śydów to
\adna nowina; znaczna część opublikowanej w 1961 r. pionierskiej rozprawy Raula Hil-berga
The Destruction of the European Jews poświęcona jest grabieniu śydów przez
hitlerowców.23
Podczas przesłuchań twierdzono te\, \e szwajcarscy bankierzy ukradli depozyty ofiar
holokaustu i dla zatarcia śladów metodycznie niszczyli najwa\niejsze dokumenty. Jak
równie\, \e tylko śydzi padli ofiarą tych matactw. Przypuszczając atak na Szwajcarów,
senator Barbara Boxer stwierdziła w czasie jednego z przesłuchań: Ta komisja nie mo\e
pozostać obojętna wobec dwulicowego zachowania części szwajcarskich banków. Niech nie
opowiadają światu, \e prowadzą poszukiwania, skoro niszczą dokumenty.24
Niestety, wartość propagandowa" (Bower) zeznań starych śydów o szwajcarskiej perfidii
szybko się wyczerpała. Tote\ przedsiębiorstwo holokaust" postarało się o nowe sensacje.
Uwaga mediów skupiła się więc na zakupie przez Szwajcarów złota, które hitlerowcy
zrabowali podczas wojny z europejskich banków centralnych. I chocia\ przedstawiano to
jako wstrząsające odkrycie, fakty te te\ nie były w rzeczywistości \adną nowiną. Arthur
Smith, autor standardowego opracowania na ten temat, powiedział podczas przesłuchań w
Izbie Reprezentantów: Przez cale przedpołudnie i popołudnie słuchałem tu o sprawach, które
są przewa\nie znane od wielu lat; dziwi mnie te\, \e przewa\nie mówi się tu o tym jak o
czymś nowym i sensacyjnym.
Celem przesłuchań nie było jednak dostarczenie informacji, lecz jak to ujęła dziennikarka
Isabel Vincent, stworzenie sensacyjnych historii". Nie bez racji zało\ono bowiem, \e
obrzucona odpowiednią ilością błota Szwajcaria w końcu podda się.2 Jedyną rzeczywiście
nową rewelacją było to, \e Szwajcarzy świadomie handlowali złotem ofiar". To znaczy,
kupowali znaczne ilości złota, które hitlerowcy przetapiali w sztaby po zagrabieniu go ofiarom
obozów koncentracyjnych. Bower pisze, \e Swiatowy Kongres śydów potrzebował
wstrząsającego tematu, który powiązałby Szwajcarie z holokaustem". Nowe wątki związane
z perfidnym postępowaniem Szwajcarów spadły więc jak z nieba.
Mało co wywołuje tak mro\ące krew w \yłach wra\enie", kontynuuje Bower, jak obraz
metodycznego wyrywania złotych zębów z ust trupów śydów wyciągniętych z komór
gazowych w obozach zagłady". Są to bardzo, bardzo przygnębiające fakty", ponuro
zaintonował D'Amato na przesłuchaniach w Izbie Reprezentantów, poniewa\ mówią o
zabieraniu i rabunku mienia z domów, z centralnych banków, z obozów śmierci złotych
zegarków i bransoletek, i oprawek do okularów, i złotych zębów."26 Oprócz blokowania
dostępu do kont ofiar Holokaustu i skupowania zrabowanego złota, Szwajcarów oskar\ono
równie\ o nawiązanie w celu okradania śydów potajemnej współpracy z Polską i Węgrami.
Oskar\enie sprowadzało się do tego, \e pieniądze z uśpionych" szwajcarskich kont,
nale\ące do obywateli Polski i Węgier (wielu z nich było śydami, ale nie wszyscy), zostały
wykorzystane przez Szwajcarie jako rekompensata za szwajcarskie mienie
znacjonalizowane przez władze tych państw. Rickman uznał to za wstrząsające odkrycie,
które da Szwajcarom łupnia i wywoła burze".
Ale fakty te były ju\ od dawna powszechnie znane i pisano o nich w amerykańskich pismach
prawniczych na początku lat pięćdziesiątych. Poza tym, mimo podniesionej przez media
[ Pobierz całość w formacie PDF ]