[ Pobierz całość w formacie PDF ]

w tamtym świecie, nie należy dziwić się, że we śnie przyjaciel zachowuje się wrogo, a stosunki
seksualne zachodzą pomiędzy członkami rodziny. Wydaje się, że przyjemność seksualna odgrywa w
snach Senoi dużą rolę, a każdy sen erotyczny powinien kończyć się orgazmem i otrzymaną od
sennego kochanka pieśnią, którą można przenieść do stanu jawy.
Bardzo interesującą teorię snu i wypływające z niej umiejętności posiadają Punanowie, zwani także
Dakajami, koczownicze plemiona żyjące w dżunglach południowego Borneo.
W 1977 r. ekspedycja naukowa braci Blair próbowała odnalez
ć to płochliwe i nieuchwytne plemię,
korzystając z pomocy na wpół cywilizowanego Punana o imieniu Berejo. Twierdził on, że Punanowie
mają dwie dusze. Jedna z nich  fizycznouczuciowa  znajduje się w głowie, a druga to tzw. senny
wędrowiec, który we śnie i w specjalnym transie odbywa podróże, widzi innymi oczyma, dostrzega
ścieżki, dzikie zwierzęta i zaginionych ludzi. Tylko dzięki sennemu wędrowcowi Bereja bracia Blair
odnalez
li w dżungli grupę Punanów, którzy nigdzie nie osiedlają się na stałe i niezwykle trudno na nich
trafić. O głębi duchowej poglądów na sen świadczy wypowiedz
szamana Punanów, który powiedział:
Senny wędrowiec może nas prowadzić nie tylko przez las, ale także przez bezdroża życia
wewnętrznego, to senne latające ciało zna nasz początek i nasz kres, i wiąże w jedno wszystkie
czasy, wszystkie plemiona i wszystkie stworzenia.
W kulturze zachodniej dominuje przekonanie, że sny są zjawiskiem nierzeczywistym i składają się
z wyobrażeń i fantazji nie mających znaczenia. Na przeciwnym biegunie poglądów na sen znajdują się
wierzenia wielu kultur archaicznych, które przypisują snom podstawową i zasadniczą rolę
ontologiczną. Aborygeni wierzą, że Sen albo Epoka Snu, będąca mityczną przeszłością,
teraz
niejszością i przyszłością, jest jedyną realnie istniejącą rzeczywistością absolutną, a świat
materialny może istnieć tylko w powiązaniu ze Snem. Rytuały Aborygenów służą odnawianiu i
umacnianiu tego kontaktu, bez którego świat przestałby istnieć.
Podobnie wielką wagę do snów przywiązują Irokezi z Ameryki Północnej, o których francuski
misjonarz, jezuita, ojciec Fremin pisał w XVII stuleciu: Słusznie byłoby powiedzieć, że znają oni tylko
jedno bóstwo  sen. Są mu całkowicie podlegli, posłusznie wypełniają wszystkie jego zalecenia [...],
czują się zobowiązani dokładnie przestrzegać tego, co objawi im się we snach. Inne plemiona
zadowalają się badaniem jedynie tych spośród swoich snów, które wydają im się szczególnie ważne i
ciekawe, natomiast członkowie tego plemienia, których sposób życia uchodzi za bardziej religijny niż
ich sąsiadów, czuliby się winni popełnienia wielkiego przestępstwa, gdyby zaniedbali analizę choćby
jednego ze swoich snów. Ci ludzie wciąż tylko myślą o jednym, nie rozmawiają o niczym innym. Ich
chaty są pełne snów.
Chociaż ojciec Fremin być może nieco przesadził w opisie znaczenia snów u Irokezów, faktem jest,
że podobnie jak Sigmund Freud uważali oni, iż sny są realizacją naszych pragnień i mają znaczenie
symboliczne. Jako jedni z nielicznych zauważyli, że niektóre symbole należy interpretować w ich
przeciwnym znaczeniu, dlatego też tłumaczenie snów powierzali tylko najwyżej wtajemniczonym i
doświadczonym szamanom.
Według Indian Marikopa proces wtajemniczania w sny jest długi i trudny, może trwać nawet wiele
lat. Trzeba także uważać, żeby nie zacząć mówić o swoich snach zbyt wcześnie, gdyż wtedy opiekun
11.0pt; duchowy, który pojawia się i naucza we śnie, może rozzłościć się i przerwać proces
nauczania.
Niezwykle interesujące z punktu widzenia badaczy świadomych snów i innych zmienionych stanów
świadomości są teorie Juana Matusa, szamana z plemienia Yaqui, zamieszkującego tereny Meksyku.
Został on opisany przez studiującego na Uniwersytecie Kalifornijskim antropologa brazylijskiego
pochodzenia, Carlosa Castanedę, w serii książek, które stały się bestsellerami w Stanach
Zjednoczonych. Ponieważ większość nauk don Juana związana była z substancjami
halucynogennymi występującymi w peyotlu, bieluniu, świętych grzy 11.0pt; bach i innych ziołach,
Castaneda stał się kimś w rodzaju guru (na uczyciela duchowego) dla młodzieży hippisowskiej,
eksperymentującej z substancjami psychodelicznymi. Pomimo podważania autentyczności relacji
Castanedy przez niektórych antropologów, koncepcje zawarte w jego książkach są niezwykle
głębokie, ciekawe i inspirujące.
Aby poznać samego siebie w pełni, człowiek musi, według don Juana, rozpoznać w sobie dwa
pierwiastki: tonal i nagual. Tonal skupia się wokół rozumu i opiera się na zwykłej percepcji świata,
która podporządkowana jest ograniczonemu, opartemu na ego rozumieniu. Ponieważ rozum
posługuje się słowem, tonąłem jest wszystko, co potrafimy nazwać i opisać. Nagual to rzeczywistość
wykraczająca poza umysł i słowa, to moc realnie tworząca świat, a nie tylko go opisująca. Można go
odkryć jedynie wtedy, gdy ustanie w nas wewnętrzny dialog i umysł stanie się pusty. Proces ten don
Juan nazywał  zatrzymywaniem świata", a techniką, która go wywoływała, było  widzenie". Don Juan
odróżniał  widzenie" od zwykłego patrzenia. Podczas patrzenia najważniejszą rolę odgrywa ego, ,ja",
które ocenia, interpretuje, ma wyobrażenia i oczekiwania. W patrzeniu nie jest ważne to, co jest, lecz
pierwszeństwo ma nasza indywidualna inter pretacja świata. Myśl oparta na ego zakłóca percepcję.
Kiedy zdarza się  widzenie", poczucie indywidualnego  ja" zanika, a pozostaje tylko przedmiot
widzenia sam w sobie, poza jakąkolwiek interpretacją czy oceną. Następuje czysta percepcja. Nie
znaczy to, że umysł, pamięć, ego przestaje funkcjonować. Zachodzi jedynie przesunięcie ich
znaczenia, ego przestaje być tyranem narzucającym swój ograniczony punkt widzenia.
Nagual to nie tylko najgłębszy element naszego bytu, ale także siła, której można użyć w celach
magicznych, zaś jednym z pierwszych zadań maga jest  ustawianie snów" albo  śnienie". W ten
sposób don Juan nazywał świadomy sen. Do śnienia prowadziło częste praktykowanie widzenia oraz
ćwiczenie odnajdywania swoich rąk we śnie. Zostało ono opisane w rozdziale poświęconym różnym
technikom oneironautycznym.
Wiedza szamanów na temat snu i światów duchowych, opisana w języku mitologicznym, [ Pobierz całość w formacie PDF ]