[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Z zachwytem odpowiedziała na pocałunek. Objęła
Lucasa, zanurzyła dłonie w jego włosach i zapomniała
o świecie.
Wypuścił ją z ramion nagle, aż zamrugała powiekami.
Gestem nakazał pospieszyć się z wysiadaniem. Kiedy
Lucas przedstawiał ją gospodarzowi, usiłowała wyrównać
oddech i odzyskać panowanie nad sobą.
 Lucas! Witaj, drogi chłopcze.  Vincent Falcone
uściskał Wainrighta.  Doskonale rozumiem, dlaczego
przywiozłeś tu panią Maxwell. Ja też nie zostawiłbym jej
w hotelu.
 Wiedziałem, że mnie zrozumiesz, a skoro już wspo-
mniałeś o niej...
Lucas niespiesznie, zaborczo pogłaskał ramię swojej
towarzyszki.
A więc pocałował ją na pokaz. Wszystko po to, by
zrobić wrażenie na Falconie. Mac postanowiła jednak
odłożyć na bok urazę i gniew i myśleć tylko o bezpieczeń-
stwie Sophie.
Podręcznik uwodzenia 211
 Z radością witam każdego, kogo tu przywieziesz.
Lucas. Chcę, aby mój dom stał się twoim domem.
 Vincent podał zgięte ramię kobiecie i poczekał, aż oprze
na nim dłoń.  Przedstawię pani kilku moich gości.
Natomiast póz
niej, kiedy Lucas i ja będziemy omawiać
pewien interes, zechce pani wraz z bratem udać się na
przyjęcie, dobrze?
Posłała mu swój najpiękniejszy uśmiech z repertuaru
,,Sally  .
 Z przyjemnością  zapewniła.
 Lucas to wielki szczęściarz  stwierdził Falcone,
wprowadzając gości do domu.
Lucas podniósł kieliszek do oczu, obserwując przez
wino grę światła, sączącego się przez okna gabinetu
Vincenta. Rozpościerał się stąd widok na różnobarwne
namioty na trawniku, szeregi winnych krzewów i bu-
dynki wytwórni win daleko po prawej.
Pociągnął łyk złotozielonego płynu.
 Jakie wrażenia?  zagadnął Vincent.
 Całkiem przyjemne, ale przypuszczam, że nie za-
prosiłeś mnie, żeby pytać o opinię na temat smaku
chardonnay.
 Czy ty nigdy nie przestajesz myśleć o interesach?
 westchnął Vincent.
Lucas zmarszczył czoło.
 Mamy omawiać ten problem? Chciałbym zatem jak
najszybciej dojść do jakichś wniosków.
 Naturalnie. Chciałbyś wrócić do swojej Sally. Czaru-
jąca dziewczyna. Pomoże rozwiać smutki.
Falcone podszedł do ściany, nacisnął guzik i ściana
z obrazem Renoira bezszelestnie zniknęła, odsłaniając
widok na salon.
212 Cara Summers
Tracker rozmawiał właśnie z hostessą, wysoką blon-
dynką. Mac, z ręką opartą na ramieniu pewnego starszego
dżentelmena, śmiała się z tego, co mówił. Lucas niemal
słyszał dz
więk jej śmiechu. Kiedy jegomość pochylił się,
aby szepnąć jej coś na ucho, Wainright poczuł ukłucie
w sercu.
 Zwykle wybierasz dziewczyny w innym typie  za-
uważył Vincent.
Lucas energicznie odstawił kieliszek.
 To także nie będzie tematem naszej rozmowy.
 Twojemu dziadkowi by się podobała.
 Skąd wiesz...  zreflektował się w ostatniej chwili.
Co się z nim działo? Mac flirtowała z nieznajomym
mężczyzną, bo przecież na tym polegało jej zadanie. Już
drugi raz Lucas pozwolił, by obecność Mac wytrąciła go
z równowagi. Nie powinien przytulać i całować kobiety
w limuzynie. To zupełnie do niego nie pasowało i wzbu-
dzało podejrzenia Falcone a. Powinien skupić się wyłącz-
nie na planie do wykonania. Odważnie podniósł wzrok.
 Nie przybyłem tutaj także po to, żeby wspominać
dziadka.
 I tu się mylisz! Nasze wspólne interesy zaczynają się
od twojego dziadka i kończą na nim.  Vincent podszedł
do innego obrazu, przesunął go na ścianie i zaczął obracać
pokrętłem zamka sejfu. Wyjął ze środka kopertę i wręczył
Lucasowi.  Najpierw przeczytaj, a potem pogadamy.
 Jestem Knypek Morelli, a ty?
Ręka Mac znalazła się w imadle silnych dłoni. Podnios-
ła wzrok i stwierdziła, że właściciel wdzięcznego przydom-
ka nie należał do ludzi niepozornych. Knypek Morelli
okazał się potężnym mężczyzną, wyższym od niej o dob-
re półtorej głowy.
Podręcznik uwodzenia 213
 Sally Maxwell.
 Byłaś już w Napa Valley?
 Nie.
Odkąd Lucas zniknął w gabinecie Vincenta Falcone a,
Morelli był trzecim mężczyzną, który się do niej przykleił.
I młodszym niż dwaj poprzedni, ale to i tak nie miało
znaczenia. ,,Sally  przyciagała facetów jak magnes. Wy-
dawało się, że w salonie nie było ani jednego osobnika płci
męskiej odpornego na wdzięki dziewczyny z dekoltem do
pasa, w kusej spódniczce, na niebotycznie wysokich
obcasach.
Poza tym w tym towarzystwie Mac stanowiła świeży
narybek. Jeśli nawet wcześniej z rezerwą traktowała
wyniki badań nad męskimi fantazjami erotycznymi, teraz
z pewnością zmieniła zdanie. A jeszcze tydzień temu taka
sytuacja przeraziłaby ją śmiertelnie.
 Zatańczymy, cukiereczku?
 Nie mogę stąd wyjść. Narzeczony kazał mi obiecać,
że się stąd nie ruszę.
 Zatańczmy więc tutaj!
Mac zdumiona zamrugała powiekami. W pokoju przy-
grywał tylko tradycyjny kwartet smyczkowy.
 Trudno tańczyć przy Mozarcie  stwierdziła.
 Coś zaimprowizujemy.  Knypek postawił kieliszek
na tacy, podstawionej przez przechodzącego kelnera.
Kątem oka zobaczyła Trackera, który przesuwał się
w stronę łukowatego przejścia, prowadzącego do holu.
Był już blisko celu. Zazdrościła mu, bo sama marzyła
o wymknięciu się z tego towarzystwa, ale cóż miała robić?
Z uśmiechem przyklejonym do twarzy powróciła do
konwersacji z Morellim, który, nie tracąc czasu, chwycił ją
pod ramię. Nie mogła zaprotestować zbyt ostro, aby nie
zwracać uwagi zebranych.
214 Cara Summers
 Naprawdę nie powinnam. Mojemu narzeczonemu
to się nie spodoba.
 A komu to przeszkadza?  mruknął, pochylając się
nad nią.
Zaskoczona, poczuła, jak koniuszki palców Morellego
głaszczą jej piersi. Cofnęła się o krok i potrąciła kelnera.
Kieliszki z winem zabrzęczały na tacy, a jeden spadł na
podłogę. Korzystając z zamieszania, wylała zawartość
swojego kieliszka na koszulę Knypka.
 Och, przepraszam!
 Uważaj, mała...  Morelli, patrząc na nią surowo,
długo szukał odpowiedniego słowa.  Zrobiłaś to specjalnie.
Dumnie podniosła głowę.
 Jak ci nie wstyd bezpodstawnie oskarżać kobietę! [ Pobierz całość w formacie PDF ]