[ Pobierz całość w formacie PDF ]
nie ma nawet w najnowszych przeglądarkach.
Przydatne narzędzia
W kilku kolejnych rozdziałach nauczymy się wykorzystywać narzędzia JavaScript,
które umożliwiają wyświetlanie wyników, podejmowanie decyzji przez użytkowni-
ków oraz pobieranie od nich danych. Właściwa nazwa tych narzędzi to funkcje ; nie
przejmujmy się, jeśli nie wiemy jeszcze, czym są funkcje. Więcej miejsca poświęco-
no na ich omówienie w rozdziale 3. Funkcje i instrukcje .
Funkcja alert()
Funkcję wykorzystaliśmy już w tym rozdziale kilkakrotnie, w celu wyświe-
tlenia okna z ostrzeżeniem. Prawdopodobnie niejednokrotnie zetknęliśmy się z ma-
łymi okienkami, które wyświetlają się wiele razy na stronach WWW, aby nas przed
czymś ostrzec lub powiadomić o konsekwencjach działania.
Aby wyświetlić okno ostrzeżenia na naszej stronie WWW, powinniśmy skorzystać
z funkcji języka JavaScript . Przy korzystaniu z tej funkcji, musimy jedynie
wprowadzić komunikat, który ma być wyświetlony. Interpreter JavaScript wykona
wszystkie czynności związane z utworzeniem okna na drugim planie. Oto przykład:
Wywołanie funkcji można umieścić w dowolnym miejscu bloku skryptów;
spowoduje ona wyświetlenia okna z ostrzeżeniem.
Wykorzystując funkcję należy pamiętać o dwóch sprawach. Po pierwsze, ko-
munikat, który ma być wyświetlony, musi być otoczony parą nawiasów. Ponadto, po-
nieważ komunikat jest ciągiem znaków, musi być ujęty w cudzysłowy lub apostrofy.
Jeżeli nasz komunikat to po prostu liczba, możemy umieścić go bez apostrofu czy cu-
dzysłowu (ale w dalszym ciągu w nawiasach). Oto przykład:
52 JavaScrIpt dIa każdego f& Część I
W następnych kilku rozdziałach będziemy dosyć często wykorzystywać funkcję
po to, by zaprezentować wyniki naszych skryptów. Na przykład, aby sprawdzić, jak
JavaScript zinterpretuje sumę , możemy zapisać:
W rezultacie na ekranie pojawi się okno ostrzeżenia, wyświetlające liczbę . Dzięki
temu będziemy mieli pewność, że interpreter JavaScript zinterpretuje wartość sumy
jako .
Funkcja confirm()
Funkcja jest nieco bardziej zaawansowana od funkcji . Nie poprze-
staje na wyświetleniu informacji, lecz pozwala na dokonanie wyboru spomiędzy dwóch
opcji. Pewnie i w tym przypadku mieliśmy już okazję spotkać się z niewielkimi okien-
kami wyświetlanymi przez tę funkcję na stronach WWW. Okno takie jest podobne do
tego, które wyświetla funkcja , ale oprócz komunikatu i przycisku występuje
w nim jeszcze przycisk .
Na razie nie będziemy zbyt szczegółowo omawiać funkcji , ponieważ przy-
daje się ona jedynie w połączeniu z instrukcjami sterującymi, które pozwalają na po-
dejmowanie decyzji. Mówiąc prościej, przycisk, który użytkownik wciska, określa
jedną z dwóch wartości zwracanych do skryptu. Te dwie wartości to lub ,
z którymi już się zetknęliśmy. Można je uważać za komputerowe odpowiedniki odpo-
wiedzi tak oraz nie . Wartość przesłana przez użytkownika umożliwia skryptowi
określenie, czy należy wykonywać określone działanie, czy też nie.
Funkcję wywołuje się w podobny sposób, jak funkcję Także i w tym
przypadku można ją umieścić w bloku skryptów. Oto przykład:
Wywołanie funkcji w tej postaci spowoduje wyświetlenie okna pokazanego
na rysunku 1.4.
Rysunek 1.4.
Nasze pierwsze
okno confirm()
Aby zobaczyć wartości lub zwracane przez funkcję , możemy
umieścić jej wywołanie wewnątrz funkcji . Wartość zwrócona przez funkcję
będzie wyświetlona w oknie ostrzeżenia. Oto kod służący do wykonania
takiego sprawdzenia:
Część wiersza, która będzie poddana przetwarzaniu jako pierwsza, to funkcja .
Po wyświetleniu okna i kliknięciu przycisku lub , zostanie zwrócona
RozdzIał 1. f& Podstawy53
wartość lub i będzie ona umieszczona jako parametr funkcji . Ta z ko-
lei spowoduje wyświetlenie okna z odpowiednią wartością. Wypróbujmy tę instrukcję
samodzielnie.
W kolejnych rozdziałach zobaczymy, w jaki sposób wykorzystać wartość zwracaną
przez funkcję do podejmowania decyzji w naszych skryptach.
Funkcja prompt()
Funkcja jest ostatnią spośród trzech funkcji, które zostaną teraz omówione.
Jej działanie polega na wyświetleniu prośby o wprowadzenie tekstu, który będzie wy-
korzystany przez skrypt. Na przykład może pojawić się pytanie o nazwisko, po czym
skrypt umieści to nazwisko w kodzie HTML strony w celu dokonania personalizacji.
Funkcja jest nieco bardziej skomplikowana od dwóch poprzednich funkcji,
ale także jej obsługa jest dość oczywista. Wymaga podania jako parametrów dwóch
ciągów znaków. Pierwszy z tych ciągów jest komunikatem, który ma być wyświetlo-
ny w oknie funkcji , a drugi służy do domyślnego wypełnienia obszaru edy-
cyjnego, w którym wprowadzamy nasze dane (domyślne wypełnianie działa tylko
w przeglądarce Internet Explorer). Te dwa ciągi znaków oddziela się przecinkiem. Po-
kazano to w następującym wierszu kodu:
Instrukcja ta spowoduje wyświetlenie okna pokazanego na rysunku 1.5.
Rysunek 1.5.
Nasze pierwsze
okno prompt()
Tekst wprowadzany przez użytkownika jest zwracany do skryptu w taki sam sposób,
jak wartości lub w przypadku funkcji .
Należy zwrócić uwagę, że jeżeli nie chcemy wypełnić pola edycji w oknie ,
to nie pomijamy drugiego parametru funkcji. W takim przypadku należy wykorzystać
ciąg pusty, który stanowią następujące bezpośrednio po sobie cudzysłowy lub apostrofy.
Pokazane tu funkcje pozwolą na podejmowanie trzech działań, które będą nam potrzebne
w następnych kilku rozdziałach, kiedy będziemy omawiać podstawy języka JavaScript.
Dzięki oknom wyświetlanym przez funkcję możemy poznać wyniki działania
fragmentów kodu, za pomocą okien możemy podejmować decyzje, a okna
pozwalają na wprowadzanie danych z zewnątrz do naszych skryptów.
54 JavaScrIpt dIa każdego f& Część I
Podsumowanie
W tym rozdziale Czytelnik zapoznał się wstępnie z podstawowymi informacjami do-
tyczącymi języka JavaScript; omówiono tu także miejsce tego języka wśród innych
technologii WWW. Dowiedzieliśmy się, w jaki sposób, dzięki dążeniu projektantów
WWW do interakcji z użytkownikami, doszło do powstania wielu nowych technolo-
gii, oraz przekonaliśmy się, że dzięki wieloplatformowej naturze języka JavaScript
nadaje się on idealnie do wykorzystania w sieci. Po tym, jak nauczyliśmy się, w jaki
sposób wstawiać kod JavaScript na naszych stronach przy zastosowaniu bloku skryptów
lub zewnętrznych plików, poznaliśmy także kilka podstawowych właściwości języka
na przykład wykorzystanie odstępów po to, aby nasz kod był bardziej czytelny.
Zapoznaliśmy się także z bardziej ogólnymi tematami; poznaliśmy na przykład pięć
typów danych obsługiwanych w języku JavaScript: liczby, wartości logiczne, ciągi
znaków, wartości puste ( ) i niezdefiniowane.
Poznaliśmy także kilka podstawowych konstrukcji języka JavaScript oraz zapoznaliśmy
się z przykładami prostego kodu.
Warsztat
W podrozdziałach zatytułowanych Warsztat umieszczono quizy i ćwiczenia, które
będą stanowiły podsumowanie każdego rozdziału. Zadamy w nich kilka pytań, które
mogliby zadać nasi Czytelnicy oraz udzielimy odpowiedzi na nie. Przedstawimy tak-
że ćwiczenia, które pozwolą na samodzielne studiowanie materiału zaprezentowanego
w rozdziale.
Pytania i odpowiedzi
P. Napisałem taki kod:
ale to nie działa. Dlaczego?
[ Pobierz całość w formacie PDF ]