[ Pobierz całość w formacie PDF ]
mu siê udaæ. Gdyby do tego dosz³o, wola³bym chyba nie ¿yæ.
Conan wbi³ wzrok w spi¿ow¹ figurkê, któr¹ trzyma³ w ogromnej
d³oni. Dwaj ludzie zginêli, usi³uj¹c odebraæ mu j¹ w warsztacie. Trzej
kolejni padli podczas drugiego ataku i bez w¹tpienia chodzi³o im o to
samo. Chudy mê¿czyzna o fa³szywym obliczu, zanim skona³, oskar¿y³
Cymmerianina o zabicie oSmiu jego ludzi. Liczba siê zgadza³a. Ci, co
chcieli sprowadziæ boga do tego Swiata wiedzieli, ¿e Cymmerianin by³
w posiadaniu tego niezbêdnego wizerunku. W pewnym sensie po-
czu³ ulgê. S¹dzi³ dot¹d, ¿e przynajmniej jeden z zamachów, który za-
grozi³ jego ¿yciu, by³ dzie³em Kareli.
Najemnicy przynieSli gor¹c¹ wodê i banda¿e. Conan wcisn¹³ po-
s¹¿ek pod derkê i da³ pozosta³ym znak, by milczeli, dopóki tamci nie
wyjd¹ z pokoju.
Gdy znów zostali tylko we trójkê, Julia powiedzia³a:
Opatrzê twoj¹ ranê, ale nie wyjmuj ju¿ tego pos¹¿ka. Nawet
teraz czujê jego z³y wp³yw.
Zostawiê go tam, gdzie teraz le¿y zapewni³ Conan, a dziew-
czyna uklêk³a i zaczê³a przemywaæ, a nastêpnie banda¿owaæ ranê na
jego boku.
Mów dalej, Borosie powiedzia³. Jak do tego dosz³o, ¿e ów
bóg nie potrafi odnalexæ drogi do Swiata ludzi? Mimo rogów nie wy-
gl¹da mi na bóstwo, którego nale¿a³oby siê lêkaæ.
¯artujesz sobie mrukn¹³ Boros ale zapewniam ciê, tu nie ma
siê z czego Smiaæ. Aby opowiedzieæ ci o Al Kiirze, muszê wspomnieæ
o odleg³ej przesz³oSci. Wiesz, ¿e Ophir jest najstarszym spoSród
wszystkich obecnie istniej¹cych królestw, lecz ma³o kto zna jego pra-
pocz¹tki. Ja wiem o nich bardzo niewiele. Przed powstaniem Ophiru,
na tych ziemiach znajdowa³o siê centrum kultu Al Kiira. Najsilniejsi
i najprzystojniejsi mê¿czyxni oraz najdumniejsze i najzacniejsze z ko-
biet sprowadzono tu w³aSnie, by poddaæ ich najwymySlniejszym ce-
remoniom, o których ju¿ mówi³em. Jak mo¿esz sobie jednak wyobra-
ziæ, znalexli siê tacy, co sprzeciwili siê kultowi Kiira, a najbardziej
znanymi spoSród nich byli cz³onkowie Krêgu Prawej Rêki.
Nie móg³byS mówiæ nieco krócej? rzek³ Conan. Nie musisz
mi tego opowiadaæ jak jarmarcznej legendy.
Boros parskn¹³.
Chcesz skrótów czy faktów? Pos³uchaj. Kr¹g Rcie¿ki Prawej
Rêki by³ prowadzony przez niejakiego Avanrakasha, zapewne najpo-
tê¿niejszego praktyka bia³ej magii, jaki kiedykolwiek istnia³.
90
Nie wiedzia³em, ¿e istnieje coS takiego, jak bia³a magia powie-
dzia³ Conan. Nigdy nie widzia³em czarownika, który nie cuchn¹³by
z³em i czarn¹ magi¹, jak sterta koñskiego ³ajna.
Tym razem starzec zignorowa³ go.
Ludzie ci weszli, jak powiadaj¹, w kontakt z bogami i zawarli
pakt. ¯aden bóg nie chcia³ stan¹æ otwarcie do walki z Al Kiirem, gdy¿
powszechnie obawiano siê, i¿ wszczynaj¹c wojnê miêdzy sob¹, wszy-
scy oni mogliby zostaæ, koniec koñców, unicestwieni. Niektórzy, jak
na przyk³ad Set, od¿egnali siê otwarcie od tego, co siê mia³o zdarzyæ.
Inni wszelako przekazali adeptom Scie¿ki Prawej Rêki czêSæ swojej
mocy, by w efekcie mogli stawiæ czo³o pojedynczemu bóstwu. Pojmu-
jesz zapewne, i¿ nie mogli daæ jej jednemu cz³owiekowi, gdy¿ uczyni-
liby go w ten sposób co najmniej pó³bogiem. Nie dali te¿ wszystkim
dostatecznie du¿o mocy, by nawet Smieræ jednego lub dwóch spo-
Sród nich nie naruszy³a równowagi si³.
Nieomal wbrew sobie Conan zacz¹³ przys³uchiwaæ siê s³owom
starca. Julia ch³onê³a je z otwartymi ustami, zapominaj¹c o banda-
¿ach, zwisaj¹cych u boku Conana.
Po bitwie, która potem mia³a miejsce, zmieni³ siê wygl¹d ca³ej tej
krainy. Wypiêtrzy³y siê góry, rzeki zmieni³y bieg, stare morza przemie-
ni³y siê w pustynie. SpoSród tych, co wyruszyli przeciw Al Kiirowi,
prze¿y³ jedynie Avanrakash, a i on by³ Smiertelnie ranny. Mimo to,
nim skona³, zd¹¿y³ swoj¹ magiczn¹ lask¹ oddzieliæ Al Kiira od cia³a,
które ów nosi³ w Swiecie ludzi, by odci¹æ bóstwo od naszego Swiata.
Potem wszczêto rebeliê przeciwko wyznawcom Al Kiira i dokonano
koronacji pierwszego króla Ophiru. Ca³e miasto zrównano z ziemi¹, by
po wyznawcach kultu nie pozosta³ ¿aden Slad. Uczyniono wszystko,
by pamiêæ o Al Kiirze zaginê³a na zawsze. A ziemskie cia³o boga? Lu-
dzie próbowali je zniszczyæ, lecz nie ima³ siê go najgorêtszy ogieñ
i kruszy³y siê na nim miecze z najtwardszej stali. W koñcu zamkniêto
je w pieczarze pod wielk¹ gór¹, a wszystkie wejScia zasypano, by
z up³ywem czasu ludzie w ogóle zapomnieli o jego istnieniu. Ci, co
próbowali zatrzeæ pamiêæ o bogu i jego kulcie, odnieSli sukces i jed-
noczeSnie ponieSli pora¿kê, gdy¿ górze nadano nazwê Tor Al Kiir.
Lecz przez stulecia tylko nieliczni wiedzieli sk¹d siê ona wziê³a,
a wszyscy inni omijali j¹, gdy¿ jakoby mia³a przynosiæ pecha. S¹dzi-
³em, ¿e jestem ostatnim, który posiada tê wiedzê, i ¿e przepadnie ona
wraz ze mn¹ w ogniu stosu pogrzebowego. Jednak noc¹ ujrza³em
Swiat³a na Tor Al Kiir. Dosz³y mnie s³uchy, ¿e ktoS poszukiwa³ prasta-
rej wiedzy. KtoS próbuje znów sprowadziæ Al Kiira do tego Swiata.
91
By³em pewien, ¿e to mu siê nie uda, z braku podobizny czy figurki
[ Pobierz całość w formacie PDF ]